Biliyorum yıllar sonra yine bunu yazacağım

Gazete Gerçek / Bandırma 30 Ağustos-5 Eylül 2010

Şimdi bilemedim, sondan mı başlamalı yoksa baştan mı ya da karmakarışık mı anlatmalı dedim ya bilemedim...

Şu anda içimden geçen yıllar sonra bu yazının değerinin biraz daha artacağı. Çünkü ilk gazete deneyimim bu :)

Bugün tüm gün gazetenin gelmesini bekledim aslında hem umursayan hem de "aman gelince görürsün Aslı ne de olsa jpeg halini gördün" diyerek bekledim dergiyi. Ben heveslendim ya terslik olmazsa olmaz, kargonun azizliğine uğrasada akşam tam çıkış saatimde geldi gazete(m).

İlk kez bir gazetenin, -insanın nefesini daraltan bir kağıt kokusu vardır ya- işte onu sevdim. Sakince tüm sayfalara bakarak ve her sayfada kendi haberimi arayarak yavaş yavaş sayfalara göz gezdirdim. Tüm siyah beyaz sayfaların ardından gelen renkli bir sayfada görünce kendimi sanki sayfayı o an yeni görmüş gibi mutlu oldum…

Ellerim, kollarım dolu otobüse bindim. Biz severiz otururken, ayakata olanların eşyalarını taşımayı, bu paylaşımından da mutlu oluruz çoğu zaman. İşte benimle anı düşünceyi paylaşan 50'li yaşlarında biri de elimdekileri almak istedi. Haftanın tüm yorgunluğu bugünde toplanmış olmalıki “Hayır” diyemedim ve verdim elimdekileri. Gazeteler de en önde duruyordu. "Okuyabilirsiniz." dedim ve başladı tek tek sayfaları okumaya. Bende tepesinde sayfaları geçip, haberime gelmesini bekliyorum sabırsızlıkla. Bir, iki, üç… Önce resimlere bir göz attı, sonra resimler dikkatini çekmiş olacakki sayfayı okudu yavaşca ve sonra, sonraki sayfaya geçti...

Okur toplantılarımızda, onların beğenilerini, eleştirilerini, takip ettiklerini belirten cümlelerini duymaya alışık olsamda sanıyorum ilk gazete haberim olmasından olacakki değişik bir heyecan hissettim bugün…