Peki ya yapamadıklarımız? Ertelediklerimiz?
Hiç olmayacaklar?
Hep olanlar?
Evetler?
Hayırlar?
Umutlar?
Kalanlar?
Gidenler?
- ... lar?
Hangisinden başlamalı önce? Yapamadıklarımızdan mı? Yoksa yapamadıklarımızı yazarken aklımıza gelen ertelediklerimizden mi?Hepsi içimizde kalan bir cümlenin, dökülmesini sağlayan, yardımcı kelimeler değil mi? İçin dışa vurum şekli belki de…
“Evet” ler “Hayır”lar geçmiş ve gelecek zamana ait kurulmuş cümlelerin anlık cevapları. Ağzımızdan çıkışının kolaylığı kadar anlam yüklü cevaplar…
Sustukça çoğalan sorular, cevap bulamayanlarla her gün biraz daha birleşiyor ve bu da sanırım, gidenlerden neler kaldığını gösteriyor bize.
(-ki sen...)
bence tüm soruların cevabı kendi içimizde, sadece biz cevaplamak istemiyoruz. Çünkü kim bize cevap verdiyse hep bir eksik söylüyor cümleleri tamamlamıyor istediğimizi... Sonra yavaş yavaş farkına varıyoruz aradığımız cevap sadece bizde gizli ve aslında bize söylenen her cümle gerçeğin bir eki ;)
YanıtlaSilEvet canım benim her bir cümle bizde gizli ancak bazen duymak istemediğimizden kendimize, bildiğimiz halde söyleyemiyoruz...
YanıtlaSil