Fox Tv kırdın beni!

P.tsi akşamı, televizyonda izlemeye değer bir program aradığım, kanal kanal dolaştığım bir anda FOX TV’deki KAMUFLAJ yarışması dikkatimi çekince izlemek istedim. Çok keyifli ve de eğlenceli olunca program, sonuna kadar merakla ve ilgi ile seyrettim yarışmayı. Hafta içi her akşam yayınlanacağını gördüğümde de; “iyi bari izlenebilecek bir şey ekrana koymuşlar” diye de geçirdim içimden.

Yarışma, yarı bilgi yarışması niteliğinde, yarı diyorum çünkü hızlı düşünme ve o an konsantre olma olayı. Dağınık olarak sunulan harflerden, verilen ipucuna göre o darmadağınık harflerin içinden doğru kelimeyi bulmaya çalışıyorsunuz. Dedimya biraz göz olayı aslında, bak, gör ve söyle durumu yani. Kelimelerle de aram fena olmayınca bu zamana kadar aklımdan geçirmediğim bir düşünceyi geçirdim ve “Acaba form doldursam mı?” diye sordum kendime, iç sesim “neden olmasın” deyince programın yayınladığı ilk akşam formu doldurdum, ertesi gün ön görüşmeye gittim ve bir gün arayla da yarışmaya davet edildim. Buraya kadar her şey keyifli, eğlenceli ve de güzel ama…

Ama ile biten bir kelimenin ardından takdir edersinizki olumlu bir cümle gelmez ki ben de biraz olumsuzluklarla devam edeceğim cümlelerime her ne kadar sonu tatlıya bağlanmış olsada.

Ön görüşmenin ardından, direk yarışmacı olarak çağrıldığım yerde, biraz bekledikten sonra hali hazırda orada bulunan grupla değilde bir sonraki grupla yarışacağım söylendi ki o da başka bir akşam yine FOX TV Stüdyoları’na gitmem demekti. Şaşırdım, şaşkınlıkla bir açıklama bekledim. “Kesin” olarak kurulan bir cümlenin sonunda başka bir zaman dilimine kaydırılıyor olmak hiç de hoşuma gitmedi çünkü. Gelen açıklama beni çok fazla tatmin etmedi açıkçası. Yarışacak olan üç kişinin profili belliy(miş) ve benim de mesleğimden dolayı harflerle haliyle kelimelerle da aram onlara göre daha iyiy(miş) ve bu yüzden de arada fark açılsın istemediklerinden, birbirine daha yakın dört kişiyi gruplamışlar. Sormadan edemedim bende. “E peki madem öyle beni buraya çağırırken neden bu seviye düzeyi hesabı yapılmadı?” Fazla kişi çağırılıyor(muş)da, işte bu yüzden de hakkım bakiymiş önümüzdeki haftalarda tekrar çağırılacak(mışım)… İyi de hevesim kaçtıktan sonra çağrılıyor olmam ya da kesin olarak kurulan cümlenin ardından, yarışmadan evime dönüyor olmam, iç sesime kulak vermeme sebep oldu ve… Bilemedim şimdi, sanırım ilk adımımın ikincisi olmayacak. Hani derler ya kırk yılın başında bir şey yaptım o da olmadı diye. Aynı hesap işte buda.

Neyse sonra uzun uzun konuştuk işi tatlıya bağladık ama… Ama işte yani…

Son olarak kırk yıl hatrı kalsın diye programın Yapımcı’sı, Yönetmen’i ve Stajyer’i ile birer kahve içtik ve onlar çekime ben de evime döndüm…

Aaa bu arada programın sunucusu olan Uraz Kaygılaroğlu ile samimi, keyifli bir röportaj gerçekleştirdim tüm tatsızlıklar olmadan önce, bir sonraki postumda onu paylaşıyor olacağım. Bakalım bu yakışıklı yetenek ile neler konuştuk?

Arta kalanlar;
*İlk kez bir yarışma programına başvurmuştum.
*Kanal’a girdiğimde birkez daha aklımdan ekranda olma düşüncesi geçti.
*Artık bir çocuk programı, aktüel-yaşam programı, ajanda programı ya da yemek programı sunarak taçlandırmalıyım dedim 4,5 yıldır yaptığım Editör'lük mesleğimi.
*Her olumsuzluktan çıkardığım bir de dersim oldu, üzüldüm ama zamanlaması iyi dedim.
*Zeynep Hanım, Sinan Bey, Mehmet Can ve Uraz Bey tanıştığıma memnun oldum sizlerle.

^^ Hayatında “-mış,-miş” eklerini kullanmayı sevmeyen ben, gittim, gördüm ve diyorumki; siz bu tarz yarışmalara giderken yine ısrarla teyitleşin…^^

Ekibe sevgiler...