“2010 nereye böyle acelen neydi ki diye mi başlamalı yoksa hadi ama 2011 gel artık diye mi?” bilemedim… Hani klasiktir ya her yeni yılda uzunca listeler yapılır, kararlar alınır, yazılar hep bu yönde olur. Sonra senenin sonunda çıkarılır notlar ve karşılaştırma yapılır. Dediklerimizin hangisinin üzeri çizilmiş hangisinin yanına gülücükler konulmuş, hangisinin yanına kalpler çizilmiş, soru işaretleri yapılmış diye bakılır ve bir sonraki seneye kalanlar gene yazılır… Klasiktir ama eğer yapmadıysanız bu yıl bunu deneyin derim. Deneyinki bir önceki yılla bu yılı karşılaştırırken atlamayın hiçbir şeyi. Hedeflerinizi, isteklerinizi daha doğru belirleyin.
Her sayı başlı başına farklı günleri simgeledi hep:
Bazen iyi oldu bazen kötü.
Bazen “hadi canım artık bu da olmaz yani” dedirtti. Bazen de “Ooo süpermiş, mükemmel bu”(yu).
Bazen hıçkıra hıçkıra ağlamayı ya da ağlama isteğini bazen de kahkahalarla gülmeyi…
Bazen boş boş sokaklarda gezmeyi bazen de kalabalıklar arasındaki gürültüyü sevdiğimi gösterdi zaman.
Bazen sessizliği dinlemeyi bazen de seslere cevap verebilmek gerektiğini öğretti.
Bazen bakarken bir şeyler söylemeyi bazen de öylece bakmayı…
Bazen bir dilek tutmak kadar kolay olduğunu her şeyin bazen de kışın ortasında kardelenin solmamasını beklemek kadar zor olduğunu söyledi…
Bazen, eski bir dostu görmenin verdiği mutluluğu bazen de asla görmek istemeyeceklerimin yaşattığı hüznü çıkardı karşıma…
Bazen denizin hem durgun hem de dalgalı olması gerektiğini öğretti bazen de anlamamak için direnmeyi.
Bazen bitişlerin mutlu olduğunu bazen de yine bitmeseydi diyebilmenin de iyi bir şey olduğunu anlamayı…
Bazen bin parçaya bölünmek yerine ikiye bölünmenin daha iyi olduğunu bazen de bütün olmayı…
Bazen anlamlandırmaya çalışmayı beynimdekileri bazen de öylece akışına bırakmayı…
Bazen renkli hayallerimin çocuksu yanlarını çok sevdiğimi bazen de biraz daha mantıklı olmam gerektiğini…
Bazen her ne olursa olsun “off” dememeyi bazen de çığlıklarla “oleeyyy” demeyi…
Bu bazenler aslında uzar gider… “Dur!” diyorum kendime ve topu size atıyorum. Bazen ortada durmayı ve karşı tarafa şimdi sıra sende demeyi öğretti zaman çünkü. Belki de sizin de bazenlerinizden biridir sıraladıklarım. 2010 size bazen neler dedirtti? Bazen neleri yapmanız ya da yapmamanız gerektiğini söyledi? Hangi anlarda güldürdü, düşündürdü, ağlattı, heyecanlandırdı?Yılbaşı dileğim var size birde:
Aklınızdan geçenleri yapabilme cesaretinde bulunacağınız, Rüzgar’ın hep olmasa da çoğunlukta istediğiniz yönden esmesine sebep olacak eylemlerinizin sonunda, mutluluklarınızın olacağı; sağlıklı, huzurlu ve de mutlu yeni bir yıl diliyorum…
Ayyy okurken duygulandım wallla heee dun ızledıgım yaprak dokumununde etkısı olabılır ama cok guzel yazmısın arkadasımmm..2011 gelsın bekledıgım hasret oldugum gun gelsin...:)
YanıtlaSilZamanı durduramadıgımzdan bızde arkasından gıdelım ıyısıyle..kötüsüyle...
Çok teşekkür ederim canım dostum. Gelsin ben hazırım ne de olsa :)
YanıtlaSilGidelim en iyi günlere iyişallah...
Bazen tuttuğumuz minicik elde büyük mutluluğu tattık bazen kocaman ellerin bırakılışında ki hüznü yaşadık….
YanıtlaSilSüper bir yazı yazmışın yine canım, bende bir bazen ekliyim dedim 2010 yılına ait en büyük mutluluğum ve en büyük hüznümü ifade ederek çünkü Berra’M ile yaşadım bu sene ki en büyük mutluluklarımı ve bilidğin üzere Ananem ile yaşadım en büyük hüznümü :(
sevgiyle kal ve umarım 2011 hatta gelecek diğer bütün yıllar senin için 2010 dan çok daha güzel olsun….
Canım benim ne kadarda güzel dile getşrmişsin "bazen"ini... Hep mutlu anlarla dolu yeni bir yıl olsun hepimize inşallah.
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı olmuş, size de mutlu yıllar :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim... Mutlu mutlu günlere...
YanıtlaSil